Nairobi

Vrijdagmiddag ben ik samen met Donga naar zijn winkel in het centrum van Nairobi geweest. De winkel van Donga ligt op 100 meter afstand van de plaats waar vorige week maandag een bomaanslag was. De bomaanslag was in een vergelijkbaar winkelcentrum als waar Donga's winkel zit. Als een echte ramptoerist wilden ik natuurlijk ook even op de plaats zelf kijken. Er lag nog steeds overal glas, brandplekken op de buitenkant van de deuren en alles afgezet met linten. Toen een van de deuren even werd opengedaan kon je zien wat voor ravage deze aanslag heeft achtergelaten! Echt bizar..
Verder is het zitten bij Donga's winkel wel beetje saai. Ik kan niet echt zelf rond gaan wandelen in Nairobi, dus moet ik bij die winkel wachten tot hij klaar is. Gelukkig zijn er nog wel meer winkeltjes en valt er dus wel nog wat te kletsen. Toen Donga klaar was met zijn dingen bij de winkel gingen we even een Keniaans shirt kopen voor de wedstrijd van zaterdag. Ik heb alleen geen flauw idee of ik nou het shirt heb van het Rugby team of van het voetbal team. Volgens mij weet niemand dat helemaal zeker, en echt officiële shirts zijn sowieso amper aan te komen. Hier is het namelijk niet raar als het nationale team elke wedstrijd met een ander soort shirt speelt, elk toernooi kan ik me voorstellen, maar elke wedstrijd? Ik snap goed dat het daardoor aardig onduidelijk word! Afijn, ik had in ieder geval een shirt waar groot Kenya op staat, dus ik was klaar voor de wedstrijd.
Rond uurtje of zeven gingen we weg uit het centrum en zijn we even langs een bar geweest van vrienden van Donga. De CEO van het Keniaanse voetbal heeft samen met 2 andere vrienden afgelopen week een bar geopend. Dus die gingen wij even bezoeken! Daar hebben we tijdje gezeten en daarna zijn we naar choisen geweest. Dat is een bar waar we voordat ik naar countrysite vertrok ook een keertje zijn geweest, daar hebben ze een bbq buiten staan, echt een prachtig concept! De kip en de sauseges smaakte dan ook weer heerlijk en rond een uurtje of 1 waren we thuis.

Zaterdag was het dan de grote dag. Kenia speelde een wedstrijd tegen Malawi voor kwalificatie voor het WK Brazilië 2014. De wedstrijd zou rond 4 uur beginnen, dus rond uurtje of 12 zijn we hier al weggereden. Je weet het namelijk nooit in Nairobi met het verkeer! We verzamelden op een parkeer terrein op een aantal kilometer van het stadion, het fenomeen carpoolen heeft ook Kenia bereikt. De weg naar het stadion is een goede weg met meerdere banen, maar omdat er zoveel mensen naar die wedstrijd moesten stond het verkeer hartstikke vast! Uiteindelijk hebben wij de bewakers van een glas bedrijf omgekocht, zodat we de auto op het parkeer terrein van het bedrijf neer mochten zetten. Jaa soms is die corruptie zo slecht nog niet.. Laatste stukje hebben we gelopen, gingen stukken sneller dan een uur in de rij staan voor het parkeer terrein van het stadion! Er was echt niet normaal veel bewaking.. Ik vond het gewoon spannend worden doordat er zoveel bewaking was.. Op het moment dat jij bij een voetbal wedstrijd een paar duizend zwaar gewapende soldaten ziet staan heb je wel zo iets van: "ohh en waar is dat voor nodig??" Ook vlogen er continue kleine vliegtuigjes en meerdere helikopters over het stadion om de omgeving te inspecteren. Normaal is er al wel veel bewaking bij zulke wedstrijden, maar nu was het wel extra veel door de aanslag van afgelopen maandag. De controle was erg streng en zelf ik, als blanke zeer onschuldig uitziende jonge man werd gefouilleerd en mijn tas werd gecontroleerd. Achja, beter dat ze iedereen zo goed controleren dan dat er een of andere gek iets opblaast! Tegen het stadion aan zijn dan nog wat andere parkeer plaatsen voor hoogwaardigheidsbekleders, dit was ook wel te zien aan de auto's die daar stonden.. Ook stond er een auto met een Nederlands vlaggetje op de voorbumper, waarschijnlijk van een of andere diplomaat! Het stadion heeft 60.000 plaatsen, maar zoveel mensen waren er niet. Op de radio hoorde ik dat er 30.000 kaartjes verkocht waren, maar ook dit betwijfel is. Het stadion zag er namelijk best leeg uit!
De wedstrijd zelf viel wel beetje tegen, het was op zich wel leuk om te zien.. Maar als een wedstrijd in 0-0 eindigt is het toch wel beetje taai!
Toen wij thuis kwamen van de wedstrijd zat de halve familie hier. Was gezellig en ga als het goed is ook nog een dezer dagen met Nelly een dagje meelopen op een school. Zij is lerares en even kijken of er veel verschillen zijn tussen Nairobi en countryside. Ik verwacht het wel. Slaan is hier namelijk echt niet toegestaan, of word in ieder geval veel minder gedaan en op die school word lesgegeven volgens mij Britse systeem. We zullen zien of het doorgaat.

Gisteren ben ik samen met Bernard en Anne naar het giraffen centrum geweest. Benard is een goede vriend van Julius en Lissa. Hij heeft zelf ook een tijdje in Nederland gewoond. Anne is een Nederlandse studente die op het kantoor van Julius in Nairobi stage loopt. Het giraffen centrum ligt in een mooie wijk van Nairobi, waar de echte rijke Kenianen, maar ook veel buitenlanders wonen. Het giraffen centrum is een opvang centrum voor giraffen. Ik denk dat je het kunt vergelijken met Pieterburen, alleen dan niet voor zeehondjes, maar voor giraffen! Het centrum zelf ligt op een redelijk groot stuk grond waar een tiental giraffen rondlopen. Ook kun je de giraffen zelf voeren. Je staat dan op een soort van balkon, krijg je wat takjes in je hand geduwd en dan mag je de giraffen voeren. Je kan het takje natuurlijk ook in je mond stoppen zodat een grote giraffen tong even je hele gezicht "schoon" likt. Dat gedeelte heb ik maar overgeslagen. Het centrum zelf ligt dan wel op een groot stuk grond, maar er is maar een klein gedeelte waar je zelf rond kunt lopen. Het is erg druk, echt een toeristische attractie! Ik heb ook in dat uurtje dat ik bij het centrum ben geweest meer blanken gezien dan de andere 85 dagen bij elkaar opgeteld.
Er is ook een hotel dat grenst aan het giraffen park. Bernard vertelden dat je kunt overnachten in dit prachtige automatieken hotel voor een prijs van 500 - 1000 dollar per nacht. Bernard was nogal goed in overdrijven dus het bedrag zal waarschijnlijk wel wat lager liggen. Maar het hotel is in ieder geval wel erg prijzig!
Na het giraffen centrum gingen we met Bernard naar de Masai lodge. Zijn vader is hier de eigenaar van. Onderweg kwamen we nog langs een kunstgalerie waar ze voornamelijk bronzen beeldjes hadden. Hier zijn we even gestopt en hebben we rondgekeken naar dingen die we hopen ooit te kunnen kopen. Deze beeldjes waren erg prijzig en dan ook duidelijk voor de rijke toeristen of de mensen die in Karen wonen. kleine beeldjes kosten een paar honderd dollar maar grotere liepen op tot 50.000 dollar.. Afijn, het was leuk op de galerie te bekijken en er zaten ook wel echt prachtige dingen tussen!
Daarna reden we door naar de lodge. De Masai Lodge is een prachtig restaurant, hotel en bar dat op 300 hectaren grond is en kijkt uit over Nairobi National Park! Ik heb ook voor het eerst sinds mijn verblijf ik Kenia een zwembad gezien. Jammer genoeg was het al aardig fris buiten en had ik mijn zwembroek niet bij! Bij de lodge hebben we een kopje thee gedronken en zijn toen weer huiswaarts gegaan.

Vandaag heb ik eigenlijk niks te doen, ik had met Nelly en Hellen nog geen dag afgesproken dus zal straks even vragen wanneer ik naar die school kan. Heb vanochtend twee films gekeken en daarna ben ik dit verslag gaan typen. Eigenlijk vind ik het ook wel lekker om even een dagje niks te hebben, ik had namelijk nog niet echt stil gezeten sinds ik in Nairobi zat. Nou heb ik daar natuurlijk totaal geen moeite mee. Maar even niks doen is ook wel lekker!
Verder ga ik nog een keer naar de Masai market deze week, even wat souvenirtjes kopen en als het goed is ga ik donderdag samen met Bernard en zijn zoon naar Nairobi National Park. Dat hadden we gisteren mondeling afgesproken en daar zouden we later vandaag nog telefonisch contact over hebben.