Dag 25, 26 en 27

Hehe, de stroom is terug! Sinds zondag morgen was de stroom uitgevallen doordat iemand een boom had omgehakt en die boom had de elektriciteitskabel geraakt, fijn! Maar toen ik gisteren eind van de middag thuis kwam was de stroom eindelijk terug. Toen ik dinsdag met mijn laatste beetje accu mijn vorige verslag typten, dacht ik dat de
Sollar wel werkte.. Maar achteraf bleek deze het alleen heel af en toe te doen, niet genoeg om een laptop op te laden! Maar het vervelendste vond ik toch wel dat je 's avonds gewoon echt bijna niks zag, het was echt heel donker! Maar het is ook wel een keer goed om 5 dagen zonder stroom mee te maken.. Dan merk je pas hoe gehecht je aan iets bent en vooral hoe afhankelijk je er van bent!

Eigenlijk zouden ze maandag hier al 2 bomen komen omhakken, maar die man was maandag niet komen opdagen. Kwam voor mij wel goed uit, maandag was ik namelijk op school en dinsdag was ik wel hier.. Dit had ik echt niet willen missen, het is tot zo ver sowieso het bizarste dat ik gezien heb! Wat gebeurde er; die man die hier kwam om die boom om te hakken, klom eerst zelf die boom in.. EN HOE! Als een soort van aap, zonder iets van zekering.. Het zag er zo raar uit, hoe hij in mum van tijd
die boom in klom! (Heb het bij de tweede boom gefilmd) Waarom hij die boom in ging? Dat is namelijk veiliger.. In die boom ging hij eerst alle taken eraf hakken (rooien..??), zodat er alleen nog een kale boomstam over was. Zo dat wanneer ze de boom om zouden hakken, deze recht zou vallen en er minder kans was dat hij iets zou raken (zoals een elektriciteitskabel) Maarja, ik weet niet wat ik veiliger vind.. Een man in een boom van 20 meter te laten klimmen, zonder zekering, of de kans iets groter laten dat de boom iets zou raken als die omvalt.. Na het kappen zouden we misschien nog even richting de markt gaan, maar omdat ze zo lang op de mensen van Kenya Power moesten wachten ging dit uiteindelijk ook niet door. Om de tijd te verdrijven, gingen we van kleine boompjes een soort van knuppels maken. Deze hebben we hier in de tuin op een aantal strategische punten neergezet, zo dat wanneer je een slang tegen komt je iets hebt om heb kapot te maken.. Ik denk dat ik toch maar gewoon weg ren!

Woensdag ben ik weer op school geweest, er waren nog steeds examens dus echt veel was er niet te doen.. Wat werk nakijken en punten optellen, verder veel kletsen met
andere leraren.. Hierdoor krijg je wel leuke gesprekken! Zo vinden ze het hier raar dat je in Nederland niets hoeft te betalen voor je bruid.. Hier is dat heel normaal, en het gaat ook om grote bedragen.. Kan wel oplopen tot 2 miljoen Ksh.. Dat is toch zeker zo'n 20000 euro! Verder is het hier ook hartstikke normaal dat een man meer dan een vrouw heeft en ze waren best duidelijk op school, als een man maar een vrouw heeft dan heeft hij buiten zijn huwelijk sowieso nog een aantal andere relaties lopen.. Tja, cultuur verschillen zullen we het maar noemen! Daarna gingen we het over anders vlees hebben, namelijk het vlees dat je eet! Het vlees hier is vaak hartstikke taai.. In Nederland laten we het rijpen, maar hier doden ze het en eten ze het nog dezelfde dag. Doordat ze het hier meteen op eten zijn de spieren nog
helemaal verstijft en is het dus wat taaiig.. (Dankje Harriet, voor het tijdschrift "wetenschap in beeld" stond toevallig een artikel in over lijkstijfheid van vlees!). Maar waar het dus omgaat, de mensen hier zijn hier gewend aan dat taaie vlees en hebben er geen enkele moeite mee om er op te kauwen.. Terwijl ik soms toch echt flinke arbeid moet leveren voordat ik het kan doorslikken.. De reden dat we bij het onderwerp vlees kwamen was omdat de Deput Headteacher een stuk bot kapot beet
en het vervolgens door slikte.. Ik zat hem echt met grote ogen aan te kijken van die is gestoord! Hij zag dat, begon te lachen en zei dat het hartstikke normaal is dat mensen hier ook gewoon de botten opeten! Echt heel ziek.. Maar hun tanden zijn dus gewoon veel sterker dan de onze, ze zijn veel meer gewend! op een werk dat een kindje had gemaakt stond heel groot; GOD BLESS ME! Het had blijkbaar wel gewerkt, hij had namelijk 68% goed terwijl het grootste gedeelte van zijn klas het examen niet had gehaald! De leerlingen moeten hier trouwens ook echt veel doen voor hun leraar.. Ze moeten echt alles tillen, van theekopjes tot boeken en tafels.. Echt raaaar vind ik dat.. Dan zit een leraar binnen na te kijken, wil die buiten in de schaduw onder een boom gaan zitten. Dan roept hij een paar kinderen, die tillen alles voor hem naar buiten en dan kan hij daar verder werken.. Worden gewoon behandeld als een soort van slaven! Maarja, ook dit wordt wederom gewoon normaal gevonden..

Gisteren ging ik dan samen met Marvin's vader naar de Momias Sugar Factory, de heenweg was echt een feest.. Het had woensdag avond enorm hard geregend, de wegen waren echt een ramp! Ik had echt het idee dat ik in een rallyauto zat, onze toyota probox ging namelijk al slippend en driftend van links naar rechts over de weg.. Gelukkig kwamen wij niet vast te zitten, er waren namelijk veel auto's die wij passeerde die totaal vast zaten in de modder. Gelukkig is de weg richting Momias voor een groot gedeelte geasfalteerd, op deze stukken ging de reis een stuk vlotter! Alleen werd onze auto steeds voller, het is namelijk heel normaal dat als jij een auto bezit jij mensen (tegen een kleine vergoeding) mee laat reizen. Wij hadden deze auto ook laten stoppen om vervolgens in te stappen. Maar na een tijdje zaten er 11 mensen in die kleine koektrommel, de bestuurder, 2 mensen op de passierstoel, 4 mensen op de achterbank en 4 mensen in de achterbak.. Gezellig en knus zullen we het maar noemen! Na ongeveer een uurtje reizen kwamen we aan in het centrum van Momias en was het ongeveer nog 10 minutjes met een tuktuk richting de fabriek.

EEN BIZAR GROTE FABRIEK!

de Momias Sugar Factory staat op plaats 2 van grootste suiker fabrieken in heel Afrika.. Echt een enorm terrein, waar een groot deel van de werknemers ook woont, de
huisjes zijn niet groot maar zien er wel goed uit en ze hebben elektriciteit (de fabriek heeft een eigen elektriciteitscentrale). Mijn eerste indruk was dat het een nette fabriek is die goed voor zijn werknemers zorgt. Buiten de huizen waren er goede geasfalteerde wegen, diverse sportclubs, een soort van winkelcentrum, een politie bureau en een enorm park! Eigenlijk is het terrein van de Momias Sugar Factory gewoon een goedverzorgde nette stad. Maaaaaaaar, nadat we 2 uur hadden gewacht en we dan eindelijk door de poort het terrein van de fabriek op konden veranderde mijn beeld toch wel een beetje.. In de fabriek waren veel oude en vieze machines, veel van deze machines lekte olie en/of water. Dit kon vervolgens nergens heen lopen, doordat er geen goede afwatering was lagen er overal enorme plassen! De temperatuur was in het grootste gedeelte van de fabriek niet te genieten om over de geur nog maar te zwijgen.. Arjan reageerde een aantal verslagen geleden dat het helemaal compleet zou zijn als we de geur ook met de verslagen mee konden sturen, nou geloof mij.. Bij dit verslag zou je dat echt niet willen.. VERSCHRIKKELIJK! Verder lag er ook in en rondom de fabriek enorm veel afval.. Alles bij elkaar snap ik goed dat het niet toegestaan is om foto's te maken vanaf het moment dat je het fabrieksterrein op komt! Ik ben blij dat ik nu heb gezien hoe een fabriek er hier uitziet, van buiten lijkt alles in orde maar zodra je binnenstapt is het toch wel een ander verhaal.. Het was leuk om
te zien hoe het proces in elkaar zit en er werd ook veel bij verteld, soms ook wel iets te langgg! Nadat we de fabriek hadden verlaten gingen we terug naar het centrum, mama Grace was hier ondertussen ook naar toe gekomen. Zij moest zich laten testen voor malaria. Toen de testen allemaal achter de rug waren en mama Grace haar medicatie had gekregen zijn we nog even een hapje gaan eten en daarna zijn we richting huis gereden.
Toen we thuis kwamen was de stroom EINDELIJK terug.

Het is hier trouwens heel gewoon dat mensen zwaaaaaaar lang voor dezelfde werkgeven werken.. Marvin's vader heeft zelf 22 jaar in de Momias Sugar Factory gewerkt en Mr. Aluanga heeft zelf 37 jaar langs voor het zelfde bedrijf gewerkt.. Wat ook niet gek is, is dat er in een familie maar 1 iemand is die een baan heeft. Er is namelijk lang niet genoeg werkgelegenheid voor alle mensen hier. Dus dan zie je dat die ene persoon, onderdak, kleding en eten voor zijn hele familie moet verzorgen!

Wat ik ook erg mooi vind hier, hoe hard het ook regent het leven gaat gewoon door! Collins moest van de week naar de markt en toen begon het echt ziek hard te regenen.. Maar dan gaan ze dus gewoon, komen ze 2 uur laten doorweekt thuis, trekken ze drogen kleren aan en gaan weer verder met andere klusjes!

Zo meteen komt de priester mij met zijn motor ophalen en dan gaan we naar de vrouw van zijn moeders broer toe.. Snappen jullie hem noggg? Die mevrouw komt namelijk oorspronkelijk uit Nederland.. Zij is hier lang geleden komen wonen, getrouwd en heeft kinderen die ouder zijn dan mij. Maar is wel gezelligg! Ben benieuwd of ze nog Nederlands spreekttt.. Hoop hett!