Dag 38, 39 en 40

Dinsdag was echt een dagje dat ik niks te doen had.. En geloof mij, op het moment dat je hier niks te doen hebt, heb je ook echt niks te doen! Hier heb je namelijk geen decoder onder de televisie staan waarmee je, elk moment dat je niks te doen hebt, een of andere slechte B film kan gaan kijken die toevallig afgelopen woensdagavond werd uitgezonden op RTL 7. Dus heb ik, om de verveling een beetje te dimmen, gisteren mijn een-na-laatste boek maar uitgelezen!
Gelukkig is er de meeste dagen wel genoeg te doen, zoals gisteren!

Gisteren ben ik naar het Kakamega Forest geweest! Gelukkig ging het door, hier weet je het namelijk nooit.. Kan zomaar dat het op het laatste moment toch niet door gaat en had niet nog een dagje stil moeten zitten! We zouden rond om 8 uur vertrekken, dus kwam Marvin hier om half negen aanzetten en konden we vertrekken. Gelukkig heb ik al veel ervaring met wachten op mensen in Nederland. Dat is maar goed ook, want je hebt hier veel collega's Rowan! Naja, gelukkig kwamen we bijna meteen een motor tegen. Daar konden we mooi bij achterop, scheelt toch weer half uurtje lopen naar de markt! De afstand naar Kakamega is niet gigantisch, maar hier doe je over kleine stukjes toch al gauw twee tot drie uur.. Gelukkig had ik een groot gedeelte van de weg nog nooit gereden, er bevielen dus genoeg nieuwe dingen te bewonderen! Het leukste dat in onderweg ben tegengekomen was denk ik toch wel het "Jehova's winkel centrum"! Tja, die hebben ze hier blijkbaar ook! Verder waren ze een enorme suikerriet plantage aan het oogsten, ik denk dat de gemiddelde leeftijd van de werknemers ongeveer 5 jaar bedroeg.. Na 3 uur reizen kwamen we dan eindelijk aan bij het bos.. Nadat we de entree en onze gids hadden betaald mochten we het bos in! Je kon kiezen voor een wandeling van 2 uur of eentje die tussen de 3 en 5 uur zou duren.. Aangezien het onderhand 12 uur was en wij graag voor de regen weer in Butere wilde zijn, kozen wij toch maar voor die van 2 uurtjes! Het bos was echt gigantisch en prachtig om te zienn.. Het was echt zoals ik me een regenwoud had voorgesteld, het enige wat je hoort zijn vogels en insecten! Verder leven er vooral apen in het Kakamega Forest.. Er leven ook wel andere beesten, maar de kans dat je die tegenkomt is veel kleiner.. Je had ook de mogelijkheid om 's avonds of 's nachts het bos in te gaan, als je daar voor kiest heb je kans dat je meer dieren tegenkomt, zoals de vliegende eekhoorns. Er leven ook veel slangen, ik vond het op zich wel prima dat ik die niet ben tegen gekomen.. Mozes onze gids gaf wel aan dat op het moment dat je er voor kiest om de wandeling van drie tot vijf uur te maken je dieper het bos in gaat.. Omdat de meeste beesten bang zijn voor mensen, leven ze dieper in het bos.. Als je die lange tocht maakt zul je dus meer beesten zien! Maar apen zaten er echt veel! De meeste apen zaten alleen ver weg van de paden, hoog in de bomen verstopt.. Het was lastig om ze te zien.. Gelukkig was er een groep apen die werd geobserveerd door een groep wetenschappers van de universiteit van Kakamega. Deze groep is dus gewend dat er mensen in de buurt zijn en zat dus ook veel dichterbij het pad. Zo konden we deze groep dus goed van dichtbij bekijken! Eentje zat ongeveer 3 meter hoog in een boom, die 2 meter van het pad afstond. Toen ik even van het pad afliep en onder die boom ging staan bleef die aap vrolijk zitten en zat me alleen een beetje aan te kijken! Onze gids wist trouwens echt niet normaal veel van het regenwoud.. Hij vertelde bij elke vlinder die voorbij vloog de naam.. Bij elke vogel die floot, kregen we een beschrijving van het uiterlijk en de naam.. Echt ziek! Hij kon gewoon elke beestje in dat bos onderscheiden.. Als je nagaat dat er alleen al 409 verschillende vlinders leven weet je wel wat voor type het was! Het was inderdaad een beetje een aparte man.. Ik denk eigenlijk dat hij gewoon TE slim is.. Zo'n man zou in Nederland wetenschapper zijn aan een of andere universiteit.. Maarja, waarschijnlijk een jongen uit een arm gezin en had die vanaf zijn geboorte dus al geen kans! Maar gelukkig leek die van dit beroep ook volop te genieten en dat is natuurlijk het belangrijkste! Ik vond het echt super om het regenwoud te bekijken, alles was zo groen en de bomen waren echt enorm.. De oudste boom was ongeveer een jaartje of 300! De paden waren meestal goed begaanbaar, maar aangezien Marvin en ik de eerste rondleiding van de dag hadden en het die avond daarvoor flink had gestormd moesten we af en toe ook wel wat survival tricks gebruiken om verder te kunnen! na een uurtje of 2 zat onze rondleiding erop en konden we weer aan onze drie uur durende hobbelige opgevouwen terugreis beginnen. 1 minuut voordat we thuis kwamen begin het te druppelen.. Waren net op tijd binnen, want na een paar minuten ging het hier al flink tekeer! Ik heb denk ik gisteren meer foto's gemaakt dan de gemiddelde Japanner van de Eiffeltoren.. Het was dus lastig kiezen welke, maar ik zal zo meteen een aantal plaatsen!

Vandaag zou ik eigenlijk met Mr. Aluanga naar de Mamulia market gaan.. Maar dat ging uiteindelijk niet door, want mama Grace haar tas was gestolen! Gewoon hier uit het huis.. Erg vervelend dus! De tas is nog steeds niet terecht en die zullen we dus waarschijnlijk ook nooit meer vinden.. Dat maakt toch maar weer eens duidelijk dat het maar goed is dat mijn kamer ook nog eens een eigen slot heeft! Maar omdat die tas was gestolen, waren we vooral daar mee bezig en is de market er uiteindelijk bij ingeschoten. Nu gaan we waarschijnlijk komende zaterdag. Op de planning stond dat ik morgen naar Kisumu zou gaan met mama Grace.. Maar ik denk dat die de komende dagen wel bezig zal zijn om er voor te zorgen dat al haar pasjes vervangen worden! Dus ik denk dat dat niet doorgaat.. We zullen het wel zieenn!

Wat wel mooi was.. Vanochtend had ik een T-shirt aan waarbij je de stiknaden aan de buitenkant kunt zien.. Onninde (is dat meisje dat hier ook woont, ik ben er trouwens van overtuigd dat ik die naam verkeerd schrijf) begon mij ineens uit te lachen.. Dus ik keek haar zo aan van;; Okeeee wat is er?? Dus toen vertelde ze dat ik mijn T-shirt verkeerd om aan had.. Toen ik vertelde dat het zo hoorde geloofde ze mij niet, dus ging ze de kok er even bij halen om mij er van te overtuigen dat ik mijn shirt verkeerd aan had. De kok was het volledig met Onninde eens en toen ik het labeltje aan de echte binnenkant van het shirt liet zien vonden ze het maar raar en klopte het nog steeds niet.. Tjaa, zulke T-shirts kennen ze hier in West Kenia blijkbaar niet!

De verbinding is op dit moment alles behalve goed.. Ik denk niet dat het nut heeft om foto's te uploaden. Dat lukt nu namelijk toch niet.. Die houden jullie dus nog te goed!

Tom