Education day

De hele week stond in het teken van de education day van vrijdag, er waren minder lessen dan normaal en veel kinderen moesten het terrein van de school schoonmaken. Woensdag ging ik gewoon naar school, ik had 's ochtends wel wat les gegeven maar 's middags zouden de kinderen weer druk bezig zijn met "de voorbereidingen". Omdat het onderhand wel welletjes vond geweest met die education day, jaaaa het moest nog beginnenn, besloot ik woensdagmiddag maar thuis door te brengen. Toen ik naar huis liep kwam ik Collins tegen, hij ging net naar de ughalli machine. Ik wist wel dat de mais in een speciale machine werd fijngemalen tot een wit moeder, waar dan ughalli van word gemaakt. maar ik had dit proces nog niet een keer gezien. Dus besloot ik met Collins mee te gaan. De Machine is gelukkig niet zover lopen, het was namelijk erg warm, hij staat naast de school, dus mocht weer een stuk terug! Toen we bij de machine aankwamen moest Collins de mais nog even zeven. Nu de mais schoon en vlies vrij was kon het in die vieze gore machine gegooid worden.. Ja vies en goor, de machine zag er echt niet uit! De op benzine werkende machine stonk enorm en maakte veel lawaai. Hier thuis kun je horen wanneer de machine aanstaat en het is ongeveer 15 minuten lopen tot de machine.. Dan kun je wel voorstellen hoe fijn het is als je naast de machine staat. Lawaai en een rare geur kun je wel verwachten bij zo'n machine.. Maar dat hij ook nog eens op meerdere plekken benzine lekte, met tape aan elkaar hing en zo hevig heen er weer schudde dat ik bang was dat die elk moment in elkaar zou storten, hij overleefde het.. Aan de achterkant van het schuurtje, de machine stond in een hutje gemaakt van golfplaten, was de uitlaat van de machine. Rondom deze uitlaat was een grote zwarte vlek ontstaan.. Er was niet echt moeite gedaan om de uitlaatgassen de lucht in te werken, de uitlaat was namelijk naar de grond gericht, dit verklaarde denk ik ook wel gedeeltelijk de stank. Ahh fijnnn, de machine was dan misschien wel geen pareltje maar hij werkte wel goed! Onze drie kilo mais was binnen een minuut tot poeder gemalen. Maar dan heb je het probleem dat er nog wat poeder in de buis van de machine blijft zitten, dus begon Collins met al zijn kracht aan die buis te trekken en die machine heen en weer te schudden.. Dat ding was al zo gammel! Maaaar gelukkigg, ook deze aanval werd gewoon overleefd door de machine.. Op naar de volgende klant!

Toen we terug naar huis liepen besloot ik even langs te gaan bij de middelbare school. Deze waren namelijk de laatste week van de vakantie dicht geweest, dus ging ze daar maar weer eens begroeten. Bij de middelbare school is er altijd een groot voordeel, ze hebben altijd soda klaar staan.. De soda is hier dan misschien wel lauw, maar ze smaken nog steeds goed! Nadat ik ongeveer 2 uur had bijgekletst en nagekeken wilden ik net naar huis lopen, toen er uit het niets ineens een meeting begon.. Ik had geen flauw idee waar het overging, maar kan het natuurlijk niet maken om dan ineens op te staan. Nu weet ik wel waarom ze daar altijd zoveel soda hebben, het is daar namelijk de bedoeling dat elke leraar tijdens een meeting 2 soda krijgt van een halve liter.. Als zo'n meeting dan ook nog eens binnen vijf minuten is afgelopen is het duidelijk!

De rest van de middag ben ik bezig geweest met foto's overzetten van mijn camera op mijn laptop.. Had ik al een tijdje niet meer gedaan en het overzetten van meer dan 1000 bestanden duurt wel even! 's avonds ben ik op tijd mijn bed in gedoken en toen ik donderdag om kwart voor acht wakker werd, besefte ik dat ik mijn les van tien voor half negen niet ging halen. Ik was ook nog steeds best moe en omdat de rest van de leraren waarschijnlijk toch alleen maar bezig zouden zijn met vrijdag besloot ik maar lekker thuis te blijven. Lekker dagje uitrusten was ik wel aan toe!

Vrijdag, op de grote dag, werd ik weer top fit wakker.. Ben ik rond 8 uur naar school gelopen. Toen ik op school aankwam was bijna alles al klaar. Rogers, de chairman van de school, was donderdagavond hier thuis al langs geweest dat er een meneer was die mij graag wilde ontmoeten. We hadden tussen half negen en negen afgesproken, zal dus wel tien uur worden.. Toen ik om kwart over acht op school arriveerde zat Rogers, wonderbaarlijk genoeg, al te wachten. De man die mij wilde ontmoeten woonde dicht bij school, dus liepen we, samen met de headteacher van de middelbare school naar zijn huis. Rogers had me verteld dat die man geboren was in Butere en tegenwoordig in Israël woonde. Hij was nu voor een aantal dagen in Kenia om wat projecten te regelen en had gehoord dat er een bezoeker in het dorp was, dus wilde die graag een praatje met mij maken! Ik had nog steeds geen idee wat iemand ik zou gaan ontmoeten.. Uiteindelijk was het echt heel vet, die man had prachtige verhalen en veel meegemaakt! Hij was tegenwoordig de Ambassadeur van Italië in Tel Aviv. Hij was getrouwd met een Italiaanse vrouw, heeft dus ook een Italiaans paspoort en had ook een huis in Rome. Vroeger had hij voor een grote hotelketen gewerkt en was overal op de wereld geweest.. Hij was al in meer dan 70 landen geweest! Waaronder bijna alle staten van Amerika en tot in het diepe binnenland van China.. Ook had hij veel gedoken en ook gewerkt aan projecten onderwater, kabels aanleggen, onderhouden en het schoonmaken van een enorm schip. Dit duiken deed hij meer als hobby naast zijn werk voor de hotelketen. Toen hij in 2000 hier op bezoek was heeft hij een ongeluk gehad en nu is het niet meer mogelijk om zo diep onderwater te gaan, dit vind hij nog steeds erg! Ik vond het heel moeilijk in te schatten hoe oud deze man was, ik vond hem er namelijk nog best jong uitzien.. Maar toen begon hij ineens over projecten van hem rond 1964.. Hij doet namelijk hetzelfde als de meeste mensen hier, als ze succes hebben word er ook veel weggegeven aan de plaatselijke gemeenschap! Zo ook nu, hij wilde graag wat computers doneren aan de middelbare school. Omdat om 10 uur de education day zou beginnen moesten wij weer richting school lopen. De wereldreiziger zou vanmiddag nog een meeting hebben, 's avonds naar Mombassa vliegen daar wat dingen regelen. Dan vliegen op Nairobi en huppp terug naar Tel Aviv, was erg leuk om hem te ontmoeten.. Prachtig die verhalen!

De education day zou om tien uur beginnen, maar zoals te verwachten begon het veel veeeeel later! Om kwart voor elf waren er welgeteld acht gasten, dat belooft een top dag te worden.. vanaf kwart over elf begon het wel wat drukker te worden, maar omdat de guest of honour nog niet aanwezig was, kon het feestje nog niet beginnen.. Wel gingen de schoolband en een groepje dansers al wat optredens opvoeren, dit was leuk om te zien! Rond een uurtje of twaalf was alles goed vol en arriveerde de guest of honour ook. Deze guest of honour is een M.P. (Member of parlement). Er is een grote kans dat deze meneer na de verkiezingen minister word. Het was erg leuk om met deze man te praten, hij had namelijk in 2009 voor twee maanden in Amsterdam gewoond. Hij moest in Nederland onderzoek doen naar windmolens. Toen de guest of honour was gearriveerd kon het echte programma beginnen, we liepen ondertussen al twee uur achter.. Het begin was erg leuk, er waren weer verschillende optredens van de band en het dansgroepje. Maar toen al dit entertainment voorbij was begon het praten.. Mennn dit was saai! Ik verstond er echt niks van.. Ik mocht blij zijn als er iemand kwam die in Swahili praatten, dan kon ik namelijk nog een paar woordjes verstaan.. Maar de meeste sprekers spraken in Luha, de moedertaal van de plaatselijke stam.. Nou daar is dus werkelijk geen touw aan vast te knopen! Ik zat ook nog onder een tent met de gasten en de andere leraren.. onder deze tent werd het na een tijdje zo warm, was echt niet meer te genieten.. Toen besloten de deput, Marvin en ik maar onder de overkapping voor de lokalen te gaan zitten, hier was het gelukkig nog een beetje cool! Het programma zou eigenlijk om half twee afgelopen zijn, maar om half vier waren nog steeds mensen aan het praten.. Na het praten werden er nog wat bekers en certificaten uitgereikt voor bijzondere en goede prestaties van afgelopen jaar. Ik kreeg er ook eentje! Toen alles was uitgereikt moest en nog even gebeden worden en toen was het afgelopen. Ik vond dat best zielig voor die man van de kerk, die moest de dag openen met een gebed en afsluiten met een gebed.. Die gebeden duurde bij elkaar misschien net vijf minuten, maar die meneer heeft zichzelf dus wel de hele middag op een stoeltje zitten vervelen totdat hij eindelijk de boel mocht afsluiten! Na het gebed mochten de kinderen, ouders, gasten en leraren gaan eten.. Wij zouden gewoon naar huis gaan, want mama Grace vertrouwd dat voedsel dat daar gemaakt word allemaal niet, kun je goed ziek van worden! Mama grace, de guest of honour, een aantal andere gasten en ik gingen bij ons thuis eten.. Helemaal als je niet gewend ben aan voedsel dat minder goed is bereid, is de kans dat je ziek word best groot.. Mensen uit hogere klassen zijn daar dus niet aan gewend en kunnen daar dus niet eten. Toen ik thuis kwam en een bord friet met kip kreeg was ik weer helemaal gelukkig, ik had ondertussen al best wel trek.. Het was namelijk bijna 5 uur en dat was mijn lunch..
Als ik achteraf terug kijk op de education day vond ik het een erg gezellige dag, de optredens van de band en het dansgroepje waren leuk. Het was alleen een beetje jammer dat het te laat begon, er veel te lang gepraat werd en het daardoor dus zo uitliep.. Er sprak ook nog een man de het Butere Education Office en hij zei ook dat dit volgend jaar echt niet zo kan.. Mensen komen hier vaak hongerig heen, verwachten dat ze iets te eten krijgen en dan duurt dat allemaal zo lang! Hij zei dat alles volgend jaar vroeg moet beginnen, zodat het om een uur 's middags afgelopen is. Lijkt me een goed plan vriend! Verder vertelde mama Grace dat de headteacher een fout had gemaakt door de mensen zelf niet te laten dansen, er werkt verkeerde muziek gedraaid en ook zij vond dat er te veel gepraat werd. De moeders van de kinderen komen namelijk naar zo'n gebeurtenis om te eten en te dansen, dansen daar houden ze van volgens mama Grace!

Dit weekend heb ik weer niet echt veel te doen.. Gisteren overdag weer beetje gelezen en alvast wat leuke foto's uitgezocht en op een USB gezet. Van de 3800 foto's die ik tot nu toe heb gemaakt, vond ik er 800 leuk genoeg om op de USB te mogen! Gisterenavond heb ik me een beetje lopen ergeren aan een Keniaanse Tv-kok.. Dat sloeg echt werkelijk nergens op, zo slecht! Ze ging een lammetje grillen.. Toen ze de bouwtjes om ging draaien waren ze half aan de gril vastgekoekt en pikzwart geworden.. Durft ze ook nog te zeggen; "ahh this looks very nice!". Jaaa natuurlijkk meid!
Wel knap, uiteindelijk waren ze zo goed gelukt dat ze tot de conclusie kwam dat ze niet eens zout nodig had, gefeliciteerd!

Zo meteen zal ik nog wat foto's van de education day uploaden.. Verder ga ik vandaag beetje lezen, filmpje kijken en afscheid nemen van Tom.. Morgen gaat die dan in de verkoop!